• Rozdział 1 Przepisy ogólne
  • Art. 1.
    • 1. Ustawa określa stosunek Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej "Kościołem", oraz jego sytuację prawną i majątkową.
    • 2. W sprawach odnoszących się do Kościoła, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się powszechnie obowiązujące przepisy prawa.
    • 3. Wszelkie zmiany niniejszej ustawy wymagają uprzedniej opinii Prezydium Naczelnej Rady Kościoła.

• Rozdział 1 - Tożsamość Kościoła
  • Art. 1.
    • 1. Kościół Zielonoświątkowy w Rzeczypospolitej Polskiej, ukonstytuował się na mocy uchwały przyjętej przez Synod Założycielski, obradujący w Warszawie w dniach 22-23 maja 1987 roku, w którym wzięli udział delegaci 82 zborów wchodzących wówczas w skład Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. Prawne uznanie Kościoła nastąpiło dnia 1 lutego 1988 roku.
    • 2. Kościół Zielonoświątkowy w Rzeczypospolitej Polskiej jest kontynuacją dwóch nurtów ruchu zielonoświątkowego: Związku Stanowczych Chrześcijan (od 1910 r.) i Kościoła Chrześcijan Wiary Ewangelicznej (od 1929 r.) oraz wspólnoty Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego (partycypacja: Stanowczy Chrześcijanie od 1947 r., Chrześcijanie Wiary Ewangelicznej od 1953 r.).
    • 3. Zbory tworzące Kościół Zielonoświątkowy w Rzeczypospolitej Polskiej stanowią cząstkę Kościoła Powszechnego, Ciała, którego Głową jest Jezus Chrystus, Pan i Zbawiciel (Ef 1,22-23). Dlatego w łączności z innymi chrześcijanami, wierni Kościoła Zielonoświątkowego wyznają swoją wiarę słowami apostolskiego i nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej (Dz. U. 1997 nr 128, poz. 832)

z dnia 2 padziernika 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad organizowania nauczania kościelnego, nabożeństw i wykonywania innych praktyk religijnych właściwych dla wyznania zielonoświątkowego dzieciom i młodzieży przebywającym w zakładach opiekuńczych i wychowawczych, w sanatoriach, prewentoriach i szpitalach oraz korzystającym z zorganizowanego odpoczynku. (Dz. U. Nr 128, poz. 832)

Na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunkach Państwa do Kościoła Zielonoświatkowego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 254) zarządza się, co następuje:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej (Dz. U. 1992, Nr 36, poz. 155)

z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w szkołach publicznych.

Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 95, poz. 425 i z 1992 r. Nr 26, poz. 113) zarządza się, co następuje:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej (Dz.U. 2017 poz. 1147)

z dnia 7 czerwca 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach

Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, 1954, 1985 i 2169 oraz z 2017 r. poz. 60 i 949) zarządza się, co następuje:

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości (Dz. U. 2003, Nr 159, poz. 1546)

z dnia 2 września 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych w zakładach karnych i aresztach śledczych.

Na podstawie art. 106 § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. — Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z póżn. zm.1) zarządza się, co następuje: