Stanowisko Naczelnej Rady Kościoła Zielonoświątkowego w RP w sprawie tzw. ruchu wstawienniczego
W ostatnim czasie zauważamy w Polsce rozwój ruchu wstawienniczego, który przejawia się przez organizowanie masowych konferencji. Zjawisko to wywołało różnorodne antagonistyczne postawy w Kościele. W związku z tym istnieje potrzeba zajęcia stanowiska przez Naczelną Radę Kościoła Zielonoświątkowego.
1. Modlitwa i post są istotną funkcją Kościoła Jezusa Chrystusa.
2. Modlitwa jest wyrazem podporządkowania się Bogu i Jego świętej woli. Przywilejem sług Kościoła jest zachęcanie Bożego ludu do modlitwy i postu.
3. Żyjemy w czasach, w których istnieje wielka potrzeba modlitwy wstawienniczej za nasz kraj.
4. Kwestionujemy jednak wypaczanie Pisma poprzez interpretacje, które są sprzeczne z pierwotnym znaczeniem fragmentów biblijnych, a oparte na przeżyciach. Wypaczenia prowadzą do ekstremalnych postaw i zachowań, polegających między innymi na przesadnej koncentracji na szatanie, demonach i aniołach.
5. Uznajemy, że normatywna dla naszej wiary jest tylko nauka apostolska zapisana w Piśmie Świętym i nie akceptujemy nowych norm wiary i postępowania opartych na prywatnych objawieniach.
6. Nie zauważamy w Biblii technik i strategii walki modlitewnej propagowanej przez niektórych przedstawicieli ruchu wstawienniczego. Obce przesłaniu Biblii jest szukanie miejsc związanych ze szczególną aktywnością demoniczną i tworzenie na tej podstawie tzw. duchowych map.
7. Jesteśmy za odnoszeniem się z szacunkiem do kultury narodowej, miejsc związanych z historią, symboli i znaków narodowych; ten sam szacunek, nie kult, należy się miejscom męczeństwa i cmentarzom.
8. Potwierdzamy, że są i powinny być w Kościele służby apostolstwa bez uznawania, że utożsamiane z nimi osoby, sprawują oficjalny urząd apostoła.
9. Nie możemy uznać nadmiernej służby kaznodziejskiej i nauczycielskiej kobiet.
10. Nasze zaniepokojenie może budzić budowanie struktur, które prowadziłyby do powstania nowej denominacji.
11. Uznajemy za niesłuszne przejawy megalomanii, która prowadzi do przypisywania sobie jedynie owoców działania Ducha Świętego w świecie.
12. Jest naszą nadzieją, że modlitwa i post będą służyły jedności ludu Bożego, a nie będą źródłem antagonizmów prowadzących do podziałów.
Warszawa, marzec 2001 roku